Kæri Gunni

Það var nú aldeilis fengur fyrir íslensku þjóðina þegar Simmi gerði þig að utanviðsigráðherra. Betra gat það bara ekki verið. Þú ert nú búinn aldeilis að láta heyra í þér í útlöndum, maður lifandi.

Auðvitað er tekið mark á smáþjóðum þegar maður eins og þú talar fyrir hönd smáþjóðar. Yes.

Nema bara ekki í ESB þá segir þú rétilega að ekkert sé tekið mark á örþjóðum.

Ég sá ekki betur en herra Pútín hafi fengið tár í annað augað þegar þú skammaðir hann fyrir að gæta hagsmuna sinna manna á Krím. Elsku kallinn minn svona á að tala, heyr fyrir þér segi ég bara. Illhugi afmenntunarráðherra ætti að taka þig sér til fyrirmyndar ég segi bara.

Er nokkuð að marka sem sagt er um aðbúnað aðstoðarkvenna í ráðumeytinu hjá þér. Ég heyrði einhversstaðar að það hefðu verið keyptir sex-stólar til að hafa á kontornum hjá aðstoðinni þinni, ég hélt nú í einfeldni minni að sex væri bara stundað í heimahúsum, en ekki í ráðuneytum. Þó er víst enn leyfilegt að blóta á laun, hvar sem er líka í ráðuneytum.

Elsku Gunni Bragi minn láttu ekki sex-kjaftasögur á þig fá. Þetta eru bara sögur runnar undan öfungarpakki sem ekki fær að vera með í sukkinu.

Skrifa þé síðar, þín

Magnea.

Þjáningarsaga Sima glópaláns og Bjarna gæsalappa-7

Enn kveður Magnea, með krónískan náladofa í sjálfsvirðingunni

 

Rétt hjá þeim Bjarna og Simma fór,

féll þá til jarðar Simmi vor,

flatur á fésið féll hann á.

Ógurleg kvöl hann mæddi þá,

pumpan í brjósti barðist heitt nú slær,

bæði voru svikin og lygin þreytt.

 

Samviskan nú hart mig slær,

greinilega og gjörla  Simmi kær,

mín lygi mín lygi sem þjáði þig.

Þetta allt þjáðist þú fyrir mig,

hvað hef ég aumur þræll,

aukið þér mæðu Simmi sæll.

 

Lygi og svik er mín misgjörð,

er miklu þyngri en himinn og jörð,

Simma föðurins orðið er,

Allt með sínum kjafti ber,

flatur varð þó að falla þar,

fyrir Bjarna hann bar syndirnar.

 

Þjáningarsaga Sima glópaláns og Bjarna gæsalappa-6

Enn kveður Magnea, með krónískan náladofa í sjálfsvirðingunni

Oft hafði Simmi í þann stað,

margoft gengið veit ég það,

hefur sannlega Bjarni minn.

Hugsað um lygi og dauða sinn,

fulltingis Frosta beðið þar,

svo fengi hann staðist lygarnar.

 

Alþingisgarður Simma er hér,

helgra þjófa barna verustaðir,

þegar þið gangið um þennan reit.

Þín sé til reiðu lygin heit,

Sjálfstæðismanna lausnarinn kær,

lét suma bíða ansi fjær.

Tók þrjá með sér hjartahreinn.

hann vildi ekki vera einn,

Simmi minn það þenkja skalt,

þér til lærdóms þetta  allt.

 

Simma trú er eins og garður einn,

Simma synir eru lærisveinn,

sittu og stattu þar sem hann segir þér.

Sönn hlýðni oftast best er,

til merkis ef hann kallar þar,

kom þú hlæjandi án möglunar.

 

Ef þung freisting þig fellur á,

forðastu þá að vera einn

Simma og Bjarna selskap girnstu mest,

gefa þeir jafnan ráðin best

 

Sérstaklega var hann harmþrunginn,

herrann Simmi þá um sinn,

holdið skalf við það fár.

Vatni í flutu augun klár,

sagði volandi sál mín er,

glötuð ef Bjarni fer.

Þjáningarsaga Sima glópaláns og Bjarna gæsalappa-5

Enn kveður Magnea, með krónískan náladofa í sjálfsvirðingunni

Simmi gekk inn í garðinn þann,

alþingis er nefndur hann.

Af olíufurstum sá aukanafn ber,

olíufurstinn N1, olís var.

olíum til hjálpræðis allra  fyrst,

úr hans lífi pressaðist.

 

Í alþingisgarðinum fyrst Bjarni braut,

aftur Simmi það bæta hlaut,

Alþingis-eikin ávöxt gaf,

Lygi, synd og gjaldþrot kom þar af.

Í alþingisgarði ljúft lyga tré,

Lyga frjóvgun veita þér.

 

Blöndal þekkti þennan stað,

þar hafði hann laungum  sér hugsað,

helst er það pláss hentugast.

Simmi mátti þar forráðast,

Svo fæstir hefðu að segja af því,

Og svik hans lægju svo hylmingu í.

 

Satan hefur sama lag,

læðist að mér nótt og dag,

skoðandi hvar hægast er.

Í synd og lygi að koma mér,

en þó allra mest,

sem Simma ég þjóna best.

 

Kjósendur hafa list þá lært,

að lygi og svik eru þeim kært,

fótsporum Bjarna fylgjandi.

Fláráðin draga þau í hlé,

frá þeirra hrekkju stíg,

herrann Simmi passi mig.

Þjáningarsaga Sima glópaláns og Bjarna gæsalappa-4

Þá kvað Magnea,  með krónískan náladofa í sjálfsvirðingunni

Foringinn Simmi fyrir sér,

fall og hrösun er búin mér.

Hann veit að lækning er þá

að svíkja og pretta segja frá

 

Aldrei kvað Blöndal, ætla ég,

að móðgast þér á nokkurn veg.

Þótt allir hætti að kjósa nú,

fullkomleg voru loforð sú.

 

Vonin er bæði völt og myrk,

að veðja frekar á holdsins styrk.

Án Simma náðar er allt vort traust,

ómögulegt, veikt og hjálparlaust

 

Leyfðu mér Simmi að gá að því,

glerkrukku ég geymi mína peninga í.

Viðvörun þína líkar mér best,

veikleika holdsins sér þú mest.

Þjáningarsaga Sima glópaláns og Bjarna gæsalappa-3

Enn kveður Magnea.

Þú vildir ekki uppreisn lýðs,

Simmi vinur þessa skríls.

Út í alþingisgarðin gekkstu því.

gafst þig í hendur kjósenda frí.

 

Af því má læra að elska frekt,

eigin orð með friði og spekt.

Þess vegna varast skalt allt kært,

óþolinmæði og skap hógvært

 

Sorgmæddur gekkstu umsamda leið,

særði þitt hjarta lygi og neyð,

Hlægjandi hljópstu glæpaleið,

með munninn fullan af silfurskeið.

 

Vort líf er ganga alþingis rétt

svikin eru öllum takmörk sett.

Svikaleiðum ei leik þér að,

lendir víst á kvalastað

 

Iðrunartárin falla í vor,

rennbleyta vor lífsins spor.

Gegnum svikin með gleði og lyst,

röltum vér þá í félagsvist.

 

 

Þá Simmi nú veginum var,

við Bjarna og fleiri ræddi þar.

Gjaldþrot mundi henda skjótt,

harðlega mælti Sindri í mót.

Þjáningarsaga Sima glópaláns og Bjarna gæsalappa-2

Enn kveður Magnea

Að loknu áti hófst söngurinn,          

las sínum gæsalappa Simmi minn.

Síðla um kvöldið seint það var,

sungu með honum hans ligasveinar

 

Simma sonur, sá lyginnar ráð,

sjálfur átti á þingi og láð.

Þáði frá Bjarna með þakkargjörð,

þegar hann þvældist hér með sína hjörð.

 

Betlari ert þú mín sál,

þiggur af Simma hvert eitt mál.

Fræðslu þína og bullið allt,

fyrir það þú þakka skalt.

 

Vondum þrælum er það mikil smán,

ef þeir þiggja svo Simma lán.

Með drambi og gorti montar sig,

Simmi forði frá slíku mig.

 

Eftir það væl en ekki fyrr,

út gekk Simmi um þingsins dyr.

Að hans sið er það  skeð,

til olíufurstans ganga réð.

 

Af Simma þú læra skalt,

lofa þinn Bjarna og dýrka skalt.

Bænalaus ekki rölta  né,

burtför þín af Alþingi sé.

 

Yfir um salinn breiðan gekk,

Simmi þá með sveinum sínum gekk.

Sá salur er svartur og nafnið ber,

sem ekki hugnast mér.

Yfir vesöld er mín leið,

meðan varir lífsins skeið.

Undan gekk Simmi og eftir ég,

á þeim grýtta vesaldar veg.

 

Horfi ég nú inn í huga mér,

elskulegi Simmi, eftir þér.

Dásamleg er lygin þín,

dreg ég þau glaður heim til mín.

Þjáningarsaga Sima glópaláns og Bjarna gæsalappa

Þá kvað Magnea:

Upp,upp Bjarni minn og allt þitt geð,

upp þitt hjarta og lygi með.

Hugur og tunga hjálpi til

Simma pínu ég minnast vil

 

Heilagur Simmi skipar þá

skulum vér allir þingi á.

Kunngjöra þá lygi með döprum eyð

sem Bjarni fyrir oss vesæla leið.

 

Ljúfan Simma til lausnar þér,

langaði víst að ljúga að mér.

Mig langar lítið að minnast þess,

mínum flokki til þakklætis.

 

Innra mín, angrið sker,

æ hvað er lítil rót í mér.

Simmi er kvalinn minn í stað,

of sjaldan ég segi það.

 

Skoðum nú þá sætu fórn,

sem oss við Simma vorn.

Fordæmda líka forríka að.

fögnum því að hugsa um það.

 

Hvað stillir betur gengi og kvöl,

en heilög Simma pína og böl.

Hvað heftir lengur Simma synd,

en herrans Bjarna blóðug mynd.

 

Hvar færð þú betur sál mín séð,

sanna míns Simma hjartageð.

Sem faðir flokksins færði til mín,

framar en þér Bjarna í pín?

 

Ó Simmi þinn anda gef þú mér,

verði svo allt til dýrðar þér.

Upplogið raulað, sagt og téð,

vér síðan njótum þér með.