Þjáningarsaga Sima glópaláns og Bjarna gæsalappa-7

Enn kveður Magnea, með krónískan náladofa í sjálfsvirðingunni

 

Rétt hjá þeim Bjarna og Simma fór,

féll þá til jarðar Simmi vor,

flatur á fésið féll hann á.

Ógurleg kvöl hann mæddi þá,

pumpan í brjósti barðist heitt nú slær,

bæði voru svikin og lygin þreytt.

 

Samviskan nú hart mig slær,

greinilega og gjörla  Simmi kær,

mín lygi mín lygi sem þjáði þig.

Þetta allt þjáðist þú fyrir mig,

hvað hef ég aumur þræll,

aukið þér mæðu Simmi sæll.

 

Lygi og svik er mín misgjörð,

er miklu þyngri en himinn og jörð,

Simma föðurins orðið er,

Allt með sínum kjafti ber,

flatur varð þó að falla þar,

fyrir Bjarna hann bar syndirnar.