Kæri Leifur Eiríksson

Ég kom til landsins um daginn. Mikið skelfing er leiðinlegt að berjast gegn slagveðursrigningu að þessum rútum sem boðið er að ferðast með til Reykjavíkur. Hvernig er það með þig kæri Leifur hvaða sérfræðinga réðir þú til að gera þetta arfa vitlausa skipulag á samgöngum  til og frá stöðinni þinni á Keflavíkurflugvelli? Ég bara spyr, „ I simply ask"

Hvaða hálfvitar fundu út að láta rúturnar bíða hálfa vegu til Hveragerðis? Þetta er nú ljóta skipulagið, ekki einu sinni vangefnum myndi detta þetta í hug hvað þá meir, „no nono".

Það er ég viss um að þessir skipulagsaular eru búnir að læra einhver ósköp í súpergaggó á Melunum um skipulag samgangna  það er ég viss um.

Þeir fara aldrei í rútu suður á Keflavíkurflugvöll og þaðan af síður af vellinum til Reykjavíkur, svei þeim bara. Ég bara bíð eftir að Stebba frænka komi heim frá Kanarí í janúar á sandölunum í sjö vindstigum 10° frosti og snjókomu. Sennilega best að fá sjúkrabíl á staðin svo hún komist á elliheimilið óbrotin greyið.  Leifur minn þú manst í Ameríku forðum daga var þetta ekkert vandamál, engir flugvellir bara bryggjustubbar. Elsku drengurinn minn gætir þú ekki snúið þér svo sem eins og fjóra hringi í dysinni og gengið svo aftur og tekið í lurginn á þessum háskólavanvitum sem skipulögðu þessi rútustæði hjá þér.?

Ég bara segi ekki annað, „tell no more, fock them all"

Leibbi minn ég bið gömlu konuna vinkonu hennar Stebbu frænku um að ná í mig á völlinn næst þegar ég kem á skerið, ef það verður þá eitthvað næst.

Leibbi minn þetta er nú gott í bili.

Þín Magnea.