Svona er nú þetta

 

Bjart nú ómar betl um heim,

blikar jólastjarnan,

stjarnan mín og stjarnan þín,

stjarnan allra barna.

Var hún áður víkingum,

vegaljósið skæra.

Banki á jörðu borinn var,

banki landsins kæra.

 

Víða hafa víkingar,

vélað margar þjóðir.

Eftir standa allstaðar,

auraljósir sjóðir.

Birtu þeirra baðast í,

börn og afkomendur.

Sínu landi sökktu í,

sjálfshyggjunnar hendur.

 

Banka greifum gáfu þeir,

borga skal nú landinn.

Útrás verður aldrei meir,

útför krónu er vandinn.

Seðlabanka svart er grín,

sindrar skuldastjarna.

Skuldin mín og skuldin þín,

skuldin okkar barna.

 

Ég held að höfundurinn sé Guðmundur Páll Guðmundsson

Þetta var sungið í hófi listakvenna í Kaupmannahöfn ekki fyrir löngu.

Kveðjur til Íslands frá Danmörku