Arion

 

Sagt er um Arion þennan sem  bankinn er kendur við,  og  sagður afkvæmi sjávarguðsins Poseidons og Demete sem er eins og allir vita var í líki hryssu þegar hann kom undir, hafi verið rænt af Sómölskum sjóræningjum. Eftir að Poseidon hafði neitað þeim um greiðslu lausnargjalds fyrir Arion fannst þeim illt í efni og lögðust í spegúlasjónir um hvað ætti að gera við þennan ránsfeng. Einn sagði bara eigum við ekki að hafa þetta einfalt og reka spjótið í geng um kauða. Annar taldi það af og frá, það myndi útbíja þilfarið  og hann nennti sko ekki að skúra það einu sinni enn, betra væri að henda honum fyrir borð og leyfa honum að drukkna drottni sínum. Aumingjarnir vissu ekki af faðerni Arions.

En Arion var mikill tónlistamaður sem hafði unnið til ótal verðlauna einkum fyrir söng en hann var mikill söngmaður. Meðal verðlauna voru Odiseifsverðlaunin eftirsóttu einnig var hann verðlaunaður af „ fésbók „ þeirra tíma og fastur þáttur með honum var einnig á „Twitter"  svo menn geta séð hverskonar snillingur var á ferð. En ótíndir sjóræningjar vissu náttúrulega ekkert um það.

Meðan ræningjarnir þráttuðu um það hvernig ætti að slá Arion af, stakk hann upp á því við þá að fá að syngja  svo sem eitt eða tvö lög fyrir þá. Þetta sögðu ræningjarnir í lagi sín vegna.

Nú tekur Arion upp gítarinn sinn og syngur nokkra vinsæla slagara. Söngur hans hljómar yfir hafflötinn og berst til eyrna höfrunga nokkurra sem eru svamlandi ekki langt frá.

Þegar Arion hefur tæmt sögdagskrá sína segir hann „ adjö „ við ræningjana og stekkur fyrir borð.

Sjóræningjarnir anda nú léttar þar sem Arion sjálfur valdi örlög sín án þess að útbía þilfarið með blóði sínu.

En höfrungarnir sem hlýddu á tónlist Arions hópuðust í kringum hann blakandi uggum og slettandi sporðum af hrifningu. Einn höfrunganna tók að sér að koma Arion að landi. Áræðanlega hefur Poseidon komið eitthvað þar við sögu.

Af sjóræningjunum fréttist ekkert meira, nema óljósar fregnir um að þeir hafi siglt skipi sínu í strand og farist allir með tölu.

Nú hafa íslenkir tekið uppá því að skíra banka í höfuðið á Arioni, og bankasjórinn tekur ekki í mál að afskrifa eitt eða neitt, segir bara, þið skuluð henda ykkur í skuldalaugina, ég kæri mig ekkert um að þið útbíið parketið mitt, hvað þá heldur allan marmarann i bankanum mínum með blóðinu úr ykkur, sem er ekki einu sinni bláleitt hvað þá meir.

Skyldi þessi banki eiga eftir að sigla í strand  eða lenda í ræningjahöndum?  Flott frímúraramerkið á bankanum !